„Bolący kciuk matki” to częsta dolegliwość kobiet po porodzie. To nic innego, jak zespół (nazywany też chorobą) de Quervaina, czyli zapalenie pochewki ścięgien mięśnia odwodziciela długiego kciuka i mięśnia prostownika krótkiego kciuka. Obrzęk powoduje zmniejszenie przestrzeni dla ścięgien i blokuje ich swobodną ruchomość względem siebie. Ucisk na pobliskie nerwy wokół podstawy kciuka, co skutkuje bólem, drętwieniem i tkliwością dotykową. Ból może promieniować w górę przedramienia lub wokół nadgarstka. Nasilenie dolegliwości pojawia się podczas próby odwiedzenia kciuka i odwiedzenia (dołokciowym) nadgarstka.
Najczęstszą przyczyną powstawania tego zapalenia jest wykonywanie powtarzalnych ruchów, suma przeciążeń i mikrourazów ścięgien mięśni kciuka. W przypadku matek, podnoszenie i odkładanie dzieci, długotrwałe noszenie na rękach czy karmienie w nieergonomicznych pozycjach, sprzyja powstaniu tego problemu.
W przypadku pojawienia się powyższych dolegliwości warto udać się to ortopedy i fizjoterapeuty. W celu potwierdzenia zapalenia, należy wykonać badanie funkcjonalne, można też wspomóc się badaniem obrazowym – USG ręki. Próbę Finkelsteina, to najbardziej czuły test na tę dolegliwość, można także wykonać w domu. Polega na położeniu kciuka na zaciśniętą pięść, a następnie odchyleniu dłoni w stronę łokciową (przeciwną do kciuka). Pojawiający się ból, przemawia za stwierdzeniem stanu zapalnego ścięgien kciuka.
Leczenie zachowawcze polega na zmniejszeniu obciążenia ręki, np. poprzez noszenie ortezy podczas codziennych aktywności. Można też stosować zimne okłady czy lokalnie działające leki przeciwzapalne, by zredukować stan zapalny wokół kciuka. Warto wybrać się na fizjoterapię, terapia manualna może skutecznie rozluźnić mięśnie ręki, przedramienia i ramienia, poprawić trofikę tkanek, zmniejszyć stan zapalny. Nauka poprawnych nawyków w czasie pielęgnacji dziecka, także pomoże w zmniejszeniu obciążenia dłoni.
Objawy „bolącego kciuka matki” zazwyczaj zmniejszają się wraz ze wzrostem dziecka, kiedy to nie wymaga ono już dużej ilości noszenia i staje się bardziej mobilne. W skrajnych przypadkach zespół de Quervaina może także zakończyć się leczeniem operacyjnym, które podejmuje się gdy metody zachowawcze nie przyniosły skutku. Celem tej metody jest uwolnienie uwięźniętych ścięgien poprzez nacięcie troczka.
Podsumowanie
Całkowity koszt
0 zł
0 zł
Wypełnij formularz a my skontaktujemy się z Tobą!